Persoonlijk en in mijn werk is de Bijbel mijn dagelijkse gesprekspartner. Een gesprekspartner die mij uitdaagt en inspireert, maar waar ik als lezer uit de eenentwintigste eeuw én als vrouw ook weleens ruzie mee heb. Dat de Bijbel geen feministisch hoogstandje is, is waarschijnlijk voor niemand schokkend nieuws. Maar tegelijkertijd worstel ik soms juist met de reputatie van de Bijbal als zogenaamd ‘vrouwonvriendelijk’. Is het nou echt zo slecht gesteld met de vrouw in de Bijbel dat ik dit boek beter kan loslaten? Integendeel!